بررسی موانع آگاهی و باورها در زندگی با دیابت نوع 2 و عوامل مرتبط با آن

مقدمه: زندگی با دیابت چالشی عمده برای بیماران دیابتی نوع 2 و توانمندی آنان به شمار می رود. در این راستا ، تمرکز بر باورها و آگاهی بیماران به عنوان عوامل مؤثر در برنام هریزی زندگی روزمره آن ها به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی موانع آگاهی و باورها در زندگی با دیابت در بیماران دیابتی نوع 2 و عوامل مؤثر بر آن طراحی و اجرا شد. روش: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بود که در سال 1391 بر روی 600 بیمار با نمون ه گیری تصادفی انجام شد . جامعه مورد مطالعه، بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجع ه کننده به بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران با 10 (HbA1C) بود. ابزار مطالعه شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و مرتبط با سلامت و بیماری و شا خص کنترل دیابت Diabetes Obstacles سؤال و ابزار موانع آگاهی و باورها در زندگی با دیابت با استفاده بخشی از ابزار موانع دیابت 10 سؤال) بود که توسط مقیاس از کاملاً موافقم ( 5) تا کاملاً مخالفم ( 1) اندازه گیری گردید . روایی ابزار با ) Questionnaire 0). روش / اندازه گرفته شد ( 83 test-retest بهره گیری از نظر اساتید صاحب نظر و پایایی ابزار مطالعه با استفاده از روش SPSS v. جمع آوری اطلاعات، تکمیل پرسشنامه با استفاده از مصاحبه بود. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار آماری 11.5 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار ) و استنباطی (کای دو و مدل رگرسیون لجستیک ) استفاده شد . سطح 0 در نظر گرفته شد. / معناداری در این مطالعه کمتر از 05 31 بود که متغیره ای سال های ابتلا به بیماری /26±7/ یافته ها: میانگین و انحراف معیار موانع آگاهی و باورها 61 با موانع آگاهی و باورها ارتباط HbA1C دیابت، سطح تحصیلات ، نوع درمان ، وضعیت شغلی ، گروه های سنی ، وضعیت درآمد و نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان دادکه نسبت شانس موانع با سال های ابتلا بیشتر .(p<0/ آماری معناداری داشتند ( 001 سن ،(p=0/ و درمان تو أم خوراکی و انسولین ( 02 (p=0/ انسولین درمانی ( 004 ،(p<0/ تحصیلات زیردیپلم ( 001 ،(p=0/001) ارتباط آماری معناداری دارد و عوامل فوق با شدیدتر بودن (p<0/ و کنترل نامطلوب دیابت ( 001 (p=0/ بالای 65 سال ( 001 موانع آگاهی و باورها ارتباط دارند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از این است که شدید بودن موانع آگاهی و باورها با سن سالمندی، سال های ابتلا به دیابت بیشتر، تحصیلات کمتر، درمان غیرخوراکی دیابت و کنترل نامطلوب در بیماران دیابتی نوع 2 ارتباط داشت . با توجه به نتایج یاد شده طراحی و اجرای مطالعات مداخله ای تئوری محور در مورد عوامل قابل تعدیل این موانع پیشنهاد می شود.